صبح یکشنبه ۱۱ آبان‌ماه ۱۴۰۴ (۳ نوامبر ۲۰۲۵)، جوانی به نام احمد بالدی، ۲۰ ساله و ساکن محله زیتون احواز، در واکنش به رفتار خشونت‌آمیز مأموران شهرداری منطقه ۳ و نیروی انتظامی، اقدام به خودسوزی کرد.

بر اساس گفته شاهدان، نیروهای شهرداری بدون اطلاع قبلی، به همراه پلیس به محل دکّه پدرش، مجاهد بالدی، در پارک زیتون رفته و آن را تخریب کردند. در زمان وقوع حادثه، همسر مجاهد بالدی و فرزندشان احمد در داخل دکه حضور داشتند و تلاش کردند مانع از تخریب آن شوند. اما معاون خدمات شهرداری منطقه ۳ با رفتاری تحقیرآمیز و غیرانسانی، دست همسر آقای بالدی را گرفته و او را به بیرون پرتاب کرد.

در پی این رفتار توهین‌آمیز، احمد بالدی در اعتراض به این ظلم و در مقابل چشم مأموران، با ریختن بنزین بر بدن خود، خود را به آتش کشید. به گفته شاهدان، برخی از مأموران حاضر نه‌تنها مانع این فاجعه انسانی نشدند، بلکه با بی‌تفاوتی و حتی تمسخر نظاره‌گر صحنه بودند.

احمد بالدی با ۷۰ درصد سوختگی شدید به بیمارستان طالقانی احواز منتقل شده و حال عمومی او وخیم گزارش شده است.

پدر او، مجاهد بالدی، حدود ۲۵ سال پیش با دریافت مجوز رسمی از شهرداری، اقدام به راه‌اندازی یک رستوران و دکه کوچک در پارک زیتون کرده بود. دکه‌ی او از معدود دکه‌هایی بود که در میان بیش از ۴۰۰ دکه سطح شهر، متعلق به شهروندان عرب احوازی بود. با این حال، در سال‌های اخیر بارها با فشارها و تبعیض‌های سازمان‌یافته برای سلب مالکیت و تخریب دکه‌اش مواجه شده بود.

شایان ذکر است که سال گذشته نیز کمال بالدی، یکی از بستگان احمد، در پی فشارهای روانی و مشکلات اقتصادی پس از اخراج از شرکت فولاد احواز، دست به خودکشی زد.

حادثه‌ی احمد بالدی، تصویری تلخ و دردناک از تبعیض، فقر و تحقیر سیستماتیک علیه مردم عرب احواز است. سیاست‌هایی که نه‌تنها معیشت، بلکه کرامت انسانی مردم را نشانه رفته‌اند.