وخامت حال جسمانی محمدعلی عموری نژاد و نیاز فوری به مراقبت‌های پزشکی
مورخ ۱۰ بهمن ۱۳۸۹ محمدعلی عموری نژاد، متولد 1356 یکی از برجسته ترین فعالان فرهنگی و اجتماعی و هویت طلب و از اعضای موسسه فرهنگی «الحوار» ساکن شهر خلفیه (رامشیر) اداره اطلاعات جهت ارائه پاره‌ای توضیحات در خصوص فعالیتهای موسسه الحوار که ثبت شده در سازمان ملی جوانان بود و در سالهای ۱٣۷٨ تا ۱٣٨۴، همایش و شب های شعر عربی و کلاسهای آموزشی و هنری برای جوانان عرب شهر خلفیه (رامشیر) برگزار می کرد احضار و سپس به مکانی نامعلوم انتقال شد. نیروهای امنیتی پس از بازداشتش (در زمان احضارهیچگونه حکم قضایی برای بازداشت او نداشتند) ایشان را بیش از ۹ ماه تحت بازجویی و شکنجه قراردادن، لازم بذکر است که او در جریان شکنجه‌های فیزیکی در زمان بازداشت، زا ناحیه قفسه سینه یکی از دنده‌هایش دچارشکستگی بود اما اجازه درمان و بستری به ایشان داده نشد، این موضوع را میتوان در دادنامه مورخ 17/04/1391 وکلای مشاهد نمود .
شعبه ۲۳ دیوان عالی در تاریخ ۲۰ دی ۱۳۹۱، حکم اعدام این زندانی عقیدتی و ۴ فعال عرب اهوازی دیگر از جمله مختار آلبوشوکه، از دیگر موسسان و اعضای فعال الحوار را به اتهام محاربه و انجام عملیات مسلحانه و اقدام علیه امنیت ملی را در حالی تایید که که در جلسات متعدد دادرسی، این فعالان اعلام کرده بوده که پس از ماه‌ها شکنجه شدید، مجبور به انجام اعترافات دروغین درباره دست داشتن در عملیات مسلحانه و براندازی نظام جمهوری اسلامی شده‌اند،این حکم نهایتا با یک درجه تخفیف به حبس ابد تغییر یافته است.
در دادنامه مورخ ۱۳۹۱/۰۴/۱۷ وکلای مدافع متهمین به سراحت از شکنجه و فشارهای جسمانی و اعترافات جباری توسط نیروهای امنیتی به دادگاه اعتراض کرده و تمامی اتهامات را غیر مستند عنوان نموده بودن.
بیمار و آسیب‌دیده از شکنجه
با وجود درد در قسمت قفسه سینه ، محمدعلی در زندان به بیماری پروستات و آب مروارید هر دو چشم مبتلا شده و بینایی چشم‌های او به شدت تحت تاثیر قرار گرفته و به گفته منبع مطلع در زندان از درد چشم‌هایش گلایه می‌کند.
منبع مطلعی می‌گوید که ماموران زندان بنا به توسیه های نیروهای امنیتی از اعزام او به مراکز درمانی به بهانه مختلف از قبیل « نبودن اورژانسی و امکان درمان درون زندان » و اجازه قضایی برای اعزام ایشان به مراکز درمانی دیگر امتناع می کنند «رییس زندان شیبان با درخواست اعزام او به مراکز درمانی هم موافقت نمی‌کند» تا او را تحت عذاب مضاعفی قرار می‌دهند .
سیزده سال بدون یک روز مرخصی
سیزده سال تمام از زمانی که محمدعلی عموری نژاد بازداشت شد، میگذرد و او در این مدت حتی یک روز هم به مرخصی نه درمانی و خانوداگی نرفته است.
ماموران وزارت اطلاعات اجازه نمیدهند که این معلم عرب احوازی به مرخصی درمانی اعزام شود: «حتی با وجود موافقت، قوه‌قضاییه با مرخصی او ، اما ماموران امنیتی اجازه مرخصی نمیدهند. خانواده‌اش با وجود تقبل ارائه وسیقه سنگین برای فقط سه روز مرخصی جهت درمان و مراجعه به دکتر متاسفانه با کارشکنی نیروهای به اصطلاح مسلمان روبر میشوند.
خانواده ایشان در یک درخواست جداگانه از مسئولین زندان که مجوز قانونی از طرف مراجع قضایی برای انجام مراحل درمان را در اختیار دارند ، درخواست میکنمد که با وجود ارائه وثیقه و بهمراه نیروی انتظامی همراه فقط برای سه ساعت اجازه خروج و درمان ایشان را فراهم کنند که با مخالفت مدیریت زندان مواجه می شوند.
شکنجه‌ها تیشان به اینجا ختم نمیشود و همکنون هم از ملاقات حضوری و تلفنی هم محروم شده است.
پیش‌تر سازمان «عفو بین‌الملل» در گزارشی اعلام کرده بود که مقامات زندان‌های ایران با اهمال عمدی و عدم رسیدگی به وضعیت سلامتی زندانیان این کشور، مرتکب نقض فاحش حقوق‌بشر شده و دست‌کم موجبات کشته شدن ۹۶ نفر از شهروندان محبوس را فراهم کرده‌اند.
سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای و اشاره به نیاز فوری محمدعلی عموری زندانی عقیدتی عرب احوازی به مراقبت‌های پزشکی، از مقامات رژیم ایران خواست آنها را فوری و بدون قید و شرط آزاد کنند.
