حمزه سواری لفته، طی ۱۷ سال اخیر بارها تحت شکنجه‌های جسمی و روانی قرار گرفته است. این زندانی سیاسی عرب در این مدت در سلول‌های انفرادی در بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز و زندان شیبان این شهر محبوس بوده و بیماری‌هایی که اکنون به آن مبتلا است، ناشی از شکنجه بازجویان و تحمل سال‌های طولانی زندان در شرایط غیرانسانی است.

حمزه سواری فرزند لفته زندانیان سیاسی عرب احوازی که به جرم محاربه و اقدام علیه امنیت ملی به حبس ابد محکوم است، طی نامه‌ای نسبت به وضعیت تکان‌دهنده زندان‌های رژیم واکنش نشان داد.

این زندانی سیاسی در تاریخ 11 شهریور 1384 زمانی که زیر سن قانونی و تنها 16 سال داشت، به اعدام محکوم شد، اما در نهایت با فشار مجامع بین الملل و حقوق بشر حکم او به حبس ابد تقلیل پیدا کرد. اکنون او در نامه ای مفصل با اشاره به ویدیو و تصاویری که اخیرا توسط گروه سایبری «عدالت علی» منتشر شده و حاوی تصاویری از رفتار ناشایست با زندانیان، کتک زدن و برهنه‌ کردن آنها بود، نوشت :«در پی انتشار فایل‌های تصویری از زندان اوین گوشه‌ای از وضعیت اسفبار زندان‌های رژیم ایران و شیوه برخورد غیرانسانی و غیرقانونی ماموران و آمران با زندانیان به نمایش گذاشته شد.

حمزه سواری با اشاره به اینکه زندانیان سیاسی سابقا نیز گزارش‌های زیادی در این‌باره ارسال کرده بودند، اما گزارش‌های آنها همیشه از سوی مسئولان امر مورد انکار و تکذیب قرار می‌گرفت و حتی گاهی «پرونده‌هایی مضاعف با اتهام سیاه‌نمایی و نشر اکاذیب برای خود این زندانیان باز می‌شد و برخی نیز با‌ همین پرونده‌ها مجددا به مجازات‌های تازه‌ای محکوم می‌شدند

این زندانی محکوم به حبس ابد از جمله مهمترین دلایل عدم ایجاد تغییر در وضعیت زندان‌ها را نبود نظارت، عدم مسئولیت‌پذیری و انکار برخورد غیرانسانی و غیرقانونی با زندانیان عنوان کرد. همچنین در بخشی از نامه خود نوشته است «در طول شانزده سال حبسی که تاکنون گذرانده‌ام، با کسر 9 ماه انفرادی در بازداشتگاه‌های اداره اطلاعات اهواز و شیراز و سه ماه حبس در زندان شیبان و هفت سال اخیر حضور در زندان رجایی‌شهر، هشت سال را در زندان کارون سپری کرده‌ام. این هشت سال تلخ‌ترین دوران حبسم بوده است، دورانی که برای رهایی از آن، تبعید خودخواسته به رجایی‌شهر و دور افتادن از شهر و خانواده را به جان خریدم. در زندان کارون به وحشیانه‌ترین شکل ممکن مورد شکنجه فیزیکی قرار گرفتم، تحقیر شدم، توهین و ناسزا شنیدم و به سلول‌های قرون وسطایی منتقل شدم. افراد بسیاری را دیدم که در این سرنوشت با من سهیم بودند و افراد دیگری را دیدم که سرنوشتی بسیار تلخ تر نصیبشان شد.

شایان ذکر است همواره گزارش‌های تکان‌دهنده‌ای از وضعیت زندان‌های رژیم ایران توسط نهادها و فعالان حقوق بشری منتشر شده است. در تازه‌ترین مورد گروه سایبری «عدالت علی»، یک‌شنبه 31 مرداد 1400، با هک کردن دوربین‌های مدار بسته زندان اوین ویدیوها و تصاویری تکان‌دهنده‌ای از داخل این زندان منتشر کرد. انتشار گسترده این ویدئوها موجی از واکنش‌های فعالان حقوق بشر، کاربران رسانه‌های اجتماعی و حتی مقامات جمهوری اسلامی را به‌ دنبال داشت.

سازمان «عفو بین‌الملل‌»، اعلام کرد تصاویر فاش شده از دوربین‌های نظارتی زندان اوین یادآوری می‌کند «مصونیت مقامات زندان» در ایران، باعث سواستفاده‌های وحشتناک، رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز با افرادی است که تحت شکنجه در بازداشت به سر می‌برند.

هبا مورایف، مدیر منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا در عفو بین الملل گفت: «این فیلم‌های نگران‌کننده نمایی نادر از ظلمی را نشان می‌دهد که به صورت مداوم علیه زندانیان در ایران انجام می‌شود.

مورایف با ابراز تاسف، تصاویر افشا شده از زندان اوین را «تنها نوک کوه یخ اپیدمی شکنجه در ایران» دانست.